Planet77: Slot Online Paling Gacor Di IndonesiaPola Gacor Hari IniSitus Judi Online Terpercaya 2023
INFINI88 OFFICIAL: SLOT GACOR 2023 Pola Gacor Hari IniSitus Judi Online Terpercaya 2023
Maximaslot : Situs Judi Online RTP MAXWINPola Gacor Hari IniSitus Judi Online Terpercaya 2023
Τουρκία (03/2014)

Στα πλαίσια του προγράμματος Comenius 2012-14 που συμμετέχει το σχολείο μας, πραγματοποιήθηκε η έκτη συνάντηση των εκπαιδευτικών στην Κωνσταντινούπολη της Τουρκίας το διάστημα από 1 έως 6 Απριλίου 2014 στο Primaryschool - N?kteS?zen ?lk??retimOkulu ? Instanbul ? Turkey, με υπεύθυνη την εκπαιδευτικό κ. H?rriyetAtmaca.

Η ομάδα των εκπαιδευτικών του σχολείου μας, μετά τη λήξη των μαθημάτων, ξεκίνησε από τα Χανιά, την Τρίτη 1 Απριλίου και μέσω Αθηνών έφθασε στο αεροδρόμιο Ατατούρκ της  Κωνσταντινούπολης το βράδυ της ίδιας ημέρας. Εκεί μας περίμενε ο υπεύθυνος μεταφορών του ταξιδιωτικού γραφείου και ξεκινήσαμε για το ξενοδοχείο μας, που βρισκόταν στην περιοχή Σουλτάν Αχμέτ, κοντά στην Αγία Σοφία.  Φθάνοντας στο ξενοδοχείο μας, επικοινώνησε μαζί μας η υπεύθυνη εκπαιδευτικός του προγράμματος στην Τουρκία, κ. H?rriyetAtmaca, και μας καλωσόρισε στη χώρα της, δίνοντας μας ραντεβού για το πρωί της επόμενης ημέρας. Στο ίδιο ξενοδοχείο θα διέμεναν  όλοι οι εκπαιδευτικοί του προγράμματος.

 

Τετάρτη 2 Απριλίου 2014

Στην τραπεζαρία του ξενοδοχείου παίρνοντας πρωινό συναντηθήκαμε όλες οι ομάδες του προγράμματος.

Στη συνέχεια επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο με σκοπό τη συνάντησή μας με μαθητές και εκπαιδευτικούς της Τουρκίας. Περάσαμε στην απέναντι πλευρά του Κεράτιου κόλπου με μικρό φέρυ- μποτ και συναντηθήκαμε με την υπεύθυνη του προγράμματος, τη H?rriyet, το Δ/ντή του σχολείου Primaryschool - N?kteS?zen ?lk??retimOkulu,  κ. Gulder Shaki, τους μαθητές από την Τουρκία, τους Ιταλούς μαθητές και τους γονείς των Τούρκων μαθητών που τους φιλοξενούσαν. Οι Τούρκοι συνάδελφοι  είχαν προγραμματίσει μια μίνι περιήγηση στο Βόσπορο για τους φιλοξενούμενους μαθητές. Ο ήλιος παρότι έδειχνε τα δόντια του δεν ήταν ικανός να χαλάσει το κέφι των μικρών μαθητών ? Τούρκων και Ιταλών ? που είχαν καταφέρει μέσα σε ένα μόνο βράδυ να γίνουν  φίλοι. Η περιήγηση κράτησε τρεις περίπου ώρες. Πέρα από τα αξιοθέατα ( Ντολμά Μπαχτσέ, Ρούμελη Χισάρ, γέφυρες του Βοσπόρου, κ. α.) που μας έδειχναν, την παράσταση «έκλεψε» μια πολύ μεγάλη ομάδα δελφινιών που ήταν δίπλα μας και μας συντρόφεψε για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Μετά το πέρας της περιήγησης επισκεφθήκαμε το υπαίθριο  Μουσείο MINIATURKHARITASI. Όλα τα μνημεία της Τουρκίας σε μικρογραφίες μέσα σε μια τεράστια έκταση με παιδικές χαρές, λαβύρινθο, επιδαπέδιο σκάκι, σε ένα καταπράσινο περιβάλλον με πάρα πολλά λουλούδια. Το θερμόμετρο έδειχνε 9ο Κελσίου και παρ? όλα αυτά πάρα πολλά σχολεία και νηπιαγωγεία είχαν προγραμματίσει επίσκεψη στο χώρο αυτό. Μετά την ολοκλήρωση της επίσκεψης ένα ζεστό τσάι ήταν ότι καλύτερο για όλους μας.

Έπειτα ακολουθώντας το πρόγραμμα γευματίσαμε σε παραδοσιακή ταβέρνα και στη συνέχεια επισκεφθήκαμε το Βασιλικό Υδραγωγείο ή Βασιλικά, όπως μας το ανέφεραν. Το Βασιλικό Υδραγωγείο ή Βυθισμένο Υδραγωγείο βρίσκεται στο Εμίνονου, στον πρώτο λόφο της πόλης και στην περιοχή Σουλτάν Αχμέτ. Χτίστηκε από τον Αυτοκράτορα Ιουστινιανό, τον 6ο αιώνα π.Χ.. και σκοπός της κατασκευής του ήταν η κάλυψη των αναγκών του παλατιού σε νερό. Χτίστηκε σε ένα υπόγειο χώρο, έκτασης 9.800 μέτρων και στηρίζεται με 336 κολόνες. Μπαίνοντας στην στέρνα και περπατώντας προς τα αριστερά αντικρίσαμε τα δύο  «κεφάλια της Μέδουσας», το ένα εκ των οποίων έχει τοποθετηθεί ανάποδα.

Ολοκληρώνοντας την επίσκεψή μας στην μεγαλύτερη υπόγεια δεξαμενή νερού της Κωνσταντινούπολης, οι συνάδελφοί μας,  μάς καληνύχτισαν  ανανεώνοντας το ραντεβού μας για το επόμενο πρωί στις 10.00΄ στο σχολείο τους.

 

Πέμπτη 3 Απριλίου 2014

Στις 10.00΄ ήμασταν στο νεόκτιστο (2008-09) τριώροφο σχολείο Primaryschool - N?kteS?zen ?lk??retim Okulu του Δήμου Cekmekοy.

Ένα σχολείο με 900 μαθητές, με  εκπαιδευτικό προσωπικό μόνο 34 άτομα και μεγάλο αριθμό βοηθητικού προσωπικού (καθαρίστριες, φύλακες, επιστάτες, μαγείρισσες, κ. τ. λ.). Το τουρκικό στοιχείο έντονο. Υπήρχαν τόσο στον εσωτερικό χώρο όσο και στον αύλειο χώρο του σχολείου  φωτογραφίες και προτομές του Κεμάλ Ατατούρκ  καθώς  και η  τουρκική σημαία.

Μας καλωσόρισαν και μας υποδέχτηκαν με δύο παραδοσιακούς χορούς από μια ομάδα μαθητών. Σ? εμάς, την ελληνική ομάδα,  θύμισαν μουσική και χορό του Πόντου.

Στη συνέχεια μας οδήγησαν στις αίθουσες του νηπιαγωγείου. Ένα κτίριο, ακριβώς δίπλα από το σχολείο, με μικρές αίθουσες, πεντακάθαρες και εξοπλισμένες πλήρως με σύγχρονο υλικό. Μας υποδέχτηκαν φορώντας καπελάκια με τη σημαία των συνεργαζόμενων χωρών στο κεφάλι τους και την τουρκική σημαία στο στήθος τους. Όπως μας εξήγησαν οι συναδέλφισσες νηπιαγωγοί αυτό σήμαινε ότι στο μυαλό είναι φίλοι και Ευρωπαίοι αλλά στην καρδιά είναι Τούρκοι.  Μας παρουσίασαν κινητικά δρώμενα, μας προσέφεραν καραμέλες και λουκούμια, μας έβαλαν στα χέρια μας άρωμα και μας έδωσαν λουλούδια κατασκευασμένα από γκοφρέ χαρτί στο χρώμα της σημαίας της κάθε χώρας.

Τα παιδιά του νηπιαγωγείου ήταν χωρισμένα σε νήπια και προνήπια  και ο αριθμός των παιδιών σε κάθε τμήμα ήταν δεκαέξι. Το νηπιαγωγείο είχε  συνολικά τέσσερα τμήματα.

Κατόπιν προχωρήσαμε στο εσωτερικό του σχολείου. Η υπεύθυνη του προγράμματος, η Χουριέτ, μας οδήγησε στις υπόλοιπες τάξεις, τις οποίες δεν είχαμε επισκεφθεί στην πρώτη μας συνάντηση εκεί το Μάρτιο του 2013. Αξίζει βέβαια να αναφέρουμε ότι ήταν θερμή παράκληση των παιδιών για την επίσκεψη αυτή. Με πολλή χαρά μας υποδέχτηκαν και φωτογραφήθηκαν μαζί μας. Εντύπωση προξένησε ο αριθμός των μαθητών στις τάξεις. Στην πρώτη αίθουσα σαράντα οι μαθητές και στη δεύτερη πενήντα δύο. Το δε σχόλιο της Χουριέτ ήταν, ότι μόνο στην Ελλάδα (στο σχολείο μας κατά την επίσκεψή τους τον Οκτώβριο του 2013) ήταν εκπαιδευτικά σωστός ο αριθμός των μαθητών στις τάξεις. Είκοσι με είκοσι πέντε παιδιά ανά τμήμα.

Στη συνέχεια οδηγηθήκαμε στο υπόγειο του σχολείου και στην αίθουσα εκδηλώσεων όπου ανταλλάξαμε δώρα και μας προσφέρθηκε καφές με παραδοσιακά τουρκικά βουτήματα.

Κατόπιν σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στην ίδια αίθουσα ξεκίνησαν οι εργασίες μας. Η έναρξη των εργασιών έγινε από τον γενικό υπεύθυνο του προγράμματος κ. David Fernandez Miragalla, ο οποίος στη συνέχεια έδωσε το λόγο στην H?rriyet, για να συνεχίσει με το μέρος του μύθου που έπρεπε να είχαν ολοκληρώσει σε αυτή τη συνάντηση.

. Περιληπτικά, ο Θεόσοφος,  που κατοικούσε στην Κρήτη, έχασε την καλή του φίλη, την Ευρώπη, την οποία και έψαχνε εναγωνίως να βρει. Στο τέλος και αφού την είχε αναζητήσει σε όλο το νησί χωρίς όμως αποτέλεσμα, σκέφτηκε να ζητήσει τη βοήθεια του Ιταλού φίλου του.

Ο Θεόσοφος βρήκε τον φίλο του, τον  Itagrespatur, στο Alliste και αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να βρουν την Ευρώπη. Ενώ την έψαχναν στις αγροτικές περιοχές της Απουλίας, εντελώς τυχαία άκουσαν κάτι ξωτικά που έλεγαν διάφορα και ότι θα τους βοηθούσε πολύ μια όμορφη Τουρκάλα για να βρουν τη φίλη τους. Έτσι αποφάσισαν να πάνε να τη συναντήσουν.

Η συνάδελφος,H?rriyet , συνέχισε τον κοινό μας μύθο.

Οι δυο ήρωες, ξεκίνησαν για την Τουρκία. Συνάντησαν την Τουρκάλα φίλη τους, την Ελπίδα, στον Πύργο Maiden στην Κωνσταντινούπολη. Η Ελπίδα, αφού τους άκουσε προσεκτικά, τους είπε: «Υπάρχει μια νέα κοπέλα στη μέση όπου μια σπουδαία εκκλησία είναι δίπλα σε ένα τζαμί για χρόνια. Αυτή σίγουρα θα βοηθήσει». Εννοούσε την εκκλησία της Αγίας Σοφίας και το Μπλε Τζαμί. Ακολούθησαν τις οδηγίες της φίλης τους και περπάτησαν όλοι μαζί προς το σημείο όπου θα τη συναντούσαν. Πράγματι, ένα νέο και πολύ όμορφο κορίτσι τους πλησίασε και τους είπε: «Πρέπει να πάτε στην Πύλη του Ήλιου, πριν το ρολόι σημάνει την έναρξη του νέου χρόνου». Αφού το συζήτησαν, κατάλαβαν ότι έπρεπε να πάνε στην Μαδρίτη, στο ?Puerta Del Sol?, δηλαδή στην Πύλη του Ήλιου.

Ο κοινός μύθος θα συνεχιστεί από τους μαθητές της Ισπανίας και θα ανακοινωθεί  στην έβδομη και τελευταία συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί στη χώρα τους.

Στη συνέχεια θα εκδοθεί και θα δοθεί η δυνατότητα το βιβλίο αυτό να το αποκτήσουν όλοι οι μαθητές των συνεργαζόμενων σχολείων των  τεσσάρων χωρών που συμμετέχουν στο πρόγραμμα.

Μετά ο υπεύθυνος του προγράμματος, ανέφερε ότι το ημερολόγιο του 2014 για το οποίο είχαμε δεσμευτεί να κυκλοφορήσει φέτος, θα εκτυπωθεί και θα διακινηθεί αρχές του 2015. Το ημερολόγιο βέβαια είχε ολοκληρωθεί αλλά ίσως δε βοήθησε η συνάντηση που είχε προγραμματιστεί τον Απρίλιο.      

Εντελώς πληροφοριακά αναφέρω ότι κάθε χώρα είχε αναλάβει την υποχρέωση οι μαθητές του σχολείου τους να εικονογραφήσουν  τρεις μήνες με  στοιχεία της μυθολογίας τους. Εμείς είχαμε αναλάβει τους μήνες Οκτώβριο, Νοέμβριο και Δεκέμβριο με ζωγραφιές από το ταξίδι του Οδυσσέα και την επιστροφή του στην Ιθάκη.

Επίσης ανέφερε, ότι η συγκέντρωση των στοιχείων για την έκδοση του κοινού βιβλίου συνεχίζεται και η έκδοση θα πραγματοποιηθεί μετά την ολοκλήρωση και του μύθου στην Ισπανία στην έβδομη και τελευταία συνάντηση, 27 έως 31 Μαίου 2014, στη Μαδρίτη. Την ευθύνη της έκδοσης και της διακίνησης των αντιτύπων θα έχει η κάθε χώρα.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε και για τη μασκότ του προγράμματος που θα είναι ο ήρωας Itagrespatour (το όνομα του είναι τα αρχικά των συνεργαζόμενων χωρών) και ο οποίος σε μέγεθος χαρτιού Α4 θα κοσμεί το κάθε σχολείο.

Επίσης και η ιστοσελίδα, την οποία έχουν αναλάβει να ολοκληρώσουν οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί της Τουρκίας πρέπει να είναι έτοιμη έως την τελευταία συνάντηση στη Μαδρίτη.

Τέλος μας συνέστησε την προσοχή μας όσο αφορά τις υποχρεώσεις μας στον Ευρωπαϊκό Κοινό Θησαυρό και τη συμπλήρωση της τελικής έκθεσης ολοκλήρωσης του προγράμματος.

Η ώρα ήταν πλέον 14.00΄ και μετά τη λήξη των εργασιών μας μετέφεραν σε παραδοσιακή ταβέρνα της περιοχής για φαγητό.

Στις 16.30΄ επιστρέψαμε στο σχολείο όπου ο σύλλογος γονέων είχε ετοιμάσει για όλους τους φιλοξενούμενους ειδική τελετή με μουσική και χορούς ανατολίτικους αλλά και μοντέρνους. Αξίζει να σημειώσουμε ότι οι περισσότεροι μαθητές του σχολείου είχαν επιστρέψει ξανά στους χώρους του σχολείου για να παρακολουθήσουν την τελετή. Μας παρέδωσαν αναμνηστικές πλακέτες, μας παρουσίασαν θεατρικά και πολλές φωτογραφίες από τις προηγούμενες συναντήσεις μας.

Σε σύντομο χρονικό διάστημα στρώθηκαν τραπέζια με παραδοσιακά φαγητά και γλυκίσματα της χώρας.  Εδώ νιώσαμε την «πίεση» των γονέων,  να γευτούμε όλα τα παραδοσιακά φαγητά, που είχαν ετοιμάσει ειδικά για μας. Και ήταν πάρα πολλά αυτά.

Η  εκδήλωση ολοκληρώθηκε με παραδοσιακούς χορούς της Τουρκίας (περίπου στις 20.30΄) και αναχωρήσαμε για το ξενοδοχείο μας, όπου και φθάσαμε κατάκοποι αλλά γεμάτοι εμπειρίες.

Το ραντεβού για την μεταφορά μας στο σχολείο την επομένη, ορίστηκε στις 09.00΄.

 

Παρασκευή 4 Απριλίου 2014

Στις 09.00΄ αναχωρήσαμε για το σχολείο όλες οι ομάδες μαζί. Κατά τη διαδρομή μας μαθητές πολλών σχολείων λόγω του καλού καιρού, έκαναν επισκέψεις σε διάφορα αξιοθέατα της Πόλης. Ντυμένα ομοιόμορφα, πιασμένα χέρι ? χέρι με πολλή προσοχή άκουγαν και παρατηρούσαν τους δασκάλους τους.

Επίσης στην παραλιακή οδό, που ακολούθησε ο οδηγός μας, είδαμε πάρα πολλά ιδιωτικά πανεπιστήμια, με αρκετούς φοιτητές να πηγαινοέρχονται στους χώρους τους.

Αυτό όμως που μας εντυπωσίασε ήταν τουλίπες όλων των χρωμάτων που στόλιζαν τους αυτοκινητόδρομους και τις περισσότερες λεωφόρους της πόλης, τα πάρκα, τις οδούς και τους κυκλικούς κόμβους.

Κατά τη διάρκεια της μετακίνησης μας επιβιβάστηκε στο λεωφορείο ο διευθυντής του σχολείου και η υπεύθυνη του προγράμματος στην Τουρκία, ανακοινώνοντας μας, ότι το πρόγραμμα θα διαφοροποιηθεί ελαφρώς.

Πρώτη στάση ? επίσκεψη, στον περιφερειάρχη κ. Husnu Cemal Kansiz. Μας καλωσόρισε, μας χαιρέτησε ευγενικά και καθίσαμε στο γραφείο του, όπου μας προσέφερε αυτά που η τουρκική παράδοση προέβλεπε. Κατά τη διάρκεια της παραμονής μας, ανάφερε: «Τα διάφορα προγράμματα και στη συγκεκριμένη περίπτωση το Comenius βοηθά τους λαούς να έρθουν πιο κοντά. Δεν έχει τύχει να έχω έρθει στην Ελλάδα όπως και σε καμιά χώρα από αυτές που συμμετέχουν στο πρόγραμμα. Έχουμε διαφορές και ομοιότητες τις οποίες πρέπει να δεχτούμε και να προχωρήσουμε μπροστά για τη Μεσόγειο και την Ευρώπη».

Στη συνέχεια πήγαμε σε μια τεχνική σχολή και επισκεφθήκαμε  δύο από τα εργαστήριά της. Στο ένα μάθαιναν να παρασκευάζουν παραδοσιακές πίτες και στο άλλο πίνακες ζωγραφικής σε ειδικά ταψιά με γλυκερίνη. Συμμετείχαμε βιωματικά και στα δύο. Εντύπωση προκάλεσε η μεγάλη χαρά που πήραν οι ειδικευόμενοι μαθητές, οι οποίοι βέβαια είχαν και κάποια ηλικία.

Μετά το πέρας της επίσκεψης επιστρέψαμε στο σχολείο για φαγητό και η ελληνική ομάδα διαφοροποιήθηκε λόγω της ημέρας. Ήταν Παρασκευή και ήμασταν στην Κωνσταντινούπολη. Αφού χαιρετίσαμε, ξεκινήσαμε για το Πατριαρχείο, όπου και φτάσαμε στις 15.30 περίπου. Ανηφορίσαμε προς το Ναό του Αγ. Γεωργίου. Εκεί περίμενε αρκετός κόσμος, κυρίως μαθητές γυμνασίων που είχαν έρθει εκδρομή από διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Μας ενημέρωσαν οι υπεύθυνοι του Ναού, ότι η ακολουθία των χαιρετισμών θα ξεκινήσει στις 16.30΄. Έχοντας μπροστά μας χρόνο περπατήσαμε και παρατηρήσαμε αρκετά τους χώρους του. Ακριβώς στη 16.30΄ σήμαναν οι καμπάνες, εισήλθε στην εκκλησία ο Παναγιώτατος κ. κ. Βαρθολομαίος με τη συνοδεία του και αφού ακολούθησε ένα μικρό τελετουργικό, άρχισε η ακολουθία του Ακάθιστου Ύμνου. Για μένα προσωπικά ήταν για δεύτερη φορά η πιο κατανυκτική στιγμή της παραμονής μου στην Κωνσταντινούπολη.

Μετά το τέλος της Ακολουθίας, επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας κουρασμένοι αλλά με τη χαρά και τη δύναμη που δίνει στους ανθρώπους η γλυκιά Παναγία μας. Μόνη «παραφωνία» η κατά τακτά χρονικά διαστήματα φωνή προερχόμενη από τους Μιναρέδες, που μας  υπενθύμιζε ότι βρισκόμαστε σε μέρος με διαφορετική προσευχή, λατρεία και θρησκεία.

 

Σάββατο 5 Απριλίου 2014

Όλες οι ομάδες συναντηθήκαμε στην πλατεία Σουλτάν Αχμέτ, πλατεία δίπλα ακριβώς από  το ξενοδοχείο μας. Η ξενάγηση θα γινόταν κυρίως για τους Ιταλούς μαθητές και κατά δεύτερο λόγο για όσους εκπαιδευτικούς βρισκόταν για πρώτη φορά στην Κωνσταντινούπολη.

Ξεκινήσαμε για το παλάτι του Σουλτάνου, το Τοπ Καπί. Στη διαδρομή περάσαμε από το ναό της Αγίας Ειρήνης, όπου σήμερα  χρησιμεύει ως  πολεμικό μουσείο. Το παλάτι αρκετά ενδιαφέρον, έντονο το τουρκικό και το μουσουλμανικό στοιχείο, με πολύ μεγάλο αριθμό επισκεπτών. Δεκαπέντε με είκοσι χιλιάδες είναι ο αριθμός των επισκεπτών καθημερινά, σύμφωνα με τον ξεναγό μας.

Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε την Αγία Σοφία, την εκκλησία των εκκλησιών. Νιώσαμε δέος ? προσωπικά για δεύτερη φορά - και κατανοήσαμε γιατί ειπώθηκε από τον  Ιουστινιανό η φράση «Νενίκηκά σε Σολομών». Μόνο που το μουσουλμανικό στοιχείο ήταν πολύ έντονο τόσο έξω όσο και μέσα στο ναό. Όταν ρωτήθηκε ο ξεναγός για  τις σκαλωσιές που υπήρχαν μέσα, μας εξήγησε ότι  ο τρούλος της Αγίας Σοφίας έχει αρχίσει να υποχωρεί και γίνονται συνεχώς εργασίες αποκατάστασης εναλλάξ πότε από την αριστερή  και πότε από τη δεξιά πλευρά του.

Μετά επισκεφθήκαμε το Μπλε Τζαμί. Πολλοί επισκέπτες  από διάφορες χώρες.  Άλλη θρησκεία, άλλος τρόπος λατρείας,  διαφορετική «επικοινωνία» με το θεϊκό στοιχείο . . .

Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς τη στήλη των όφεων και τους οβελίσκους που υπάρχουν στην πλατεία του Ιπποδρόμου. Ο ένας είναι ο οβελίσκος του Θεοδοσίου και στήθηκε το 390 μ. χ. από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο τον Α΄  ως τιμητική στήλη σε ανάμνηση των πολεμικών κατορθωμάτων του και ο άλλος αποδίδεται στον Κωνσταντίνο Ζ΄ τον Πορφυρογέννητο.

Έπειτα από ένα σύντομο διάλειμμα επιβιβαστήκαμε στο minibus και κατευθυνθήκαμε στον Πύργο του Γαλατά. O Πύργος του Γαλατά είναι μεσαιωνικός, κυκλικός, πέτρινος πύργος που βρίσκεται στην περιοχή Γαλατά  της Κωνσταντινούπολης, στη βόρεια πλευρά του Κεράτιου κόλπου. Το ύψος του φτάνει τα 67 μέτρα. O πύργος χτίστηκε από Γενουάτες της Κωνσταντινούπολης περίπου τα μισά του 14ου αιώνα, και χρησιμοποιήθηκε αρχικά ως προπύργιο. Από τους Οθωμανούς και κατά τη διάρκεια του 16ου αιώνα χρησιμοποιήθηκε σαν φυλακή και πολύ αργότερα μέχρι τα τέλη της δεκαετίας 1960 ως πυροσβεστικός σταθμός παρατήρησης. Σήμερα στεγάζεται ένα σύγχρονο και πολυτελέστατο εστιατόριο στους τελευταίους ορόφους και ολόκληρος ο πύργος, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα τουριστικά αξιοθέατα της περιοχής.

Εδώ, στον πανέμορφο χώρο του Πύργου και ενώ ο ήλιος έδυε στα νερά του Κεράτιου κόλπου, οι Τούρκοι  συνάδελφοι μας προσέφεραν δείπνο και μας αποχαιρέτησαν, δίνοντας μας και τις ειδικές βεβαιώσεις συμμετοχής μας στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα.

Αφού τους ευχαριστήσαμε, τους αποχαιρετίσαμε, γιατί η ομάδα μας έπρεπε να αναχωρήσει πολύ νωρίς το πρωί της Κυριακής από το ξενοδοχείο για το ταξίδι της επιστροφής.

Με πολλή εκτίμηση, σεβασμό, συναδελφικότητα και φιλία, χωρίσαμε εκείνο το βράδυ του Σαββάτου και δώσαμε νέο «ραντεβού» στη Μαδρίτη και στο σχολείο Primary school - Ceip El Solστις 27 Μαΐου 2014, για την ολοκλήρωση και λήξη των εργασιών του προγράμματος.

                               Ο Δ/ντής του Σχολείου και υπεύθυνος του προγράμματος                          

         Σπανουδάκης Αντώνιος 

        Οι συμμετέχοντες εκπαιδευτικοί

             Καλλίνη Ευαγγελία, Μαζοκοπάκη Ελένη, Ορφανουδάκη Αργυρώ, Χρυσού Σοφία

Copyright © 2017. All Rights Reserved.